Anecdote

Een vrouw zit gehurkt, ze ademt zwaar en diep, ze ademt in en lang uit, in en lang uit. Het is de enige manier om dit te doorleven, te overleven, om te voelen en niet te bezwijken. Haar adem is zo krachtig dat hij haar begeleidt door deze intense sensaties. Het moment dat de verloskundige zegt dat ze mag persen verandert haar ademhaling.

Diepe teug in en persen, ze zet druk en houdt haar adem even vast. Het inhouden van haar adem geeft haar het gevoel dat ze extra kracht kan zetten nu dat juist nodig is. Het geeft haar een gevoel van extra kracht waarvan ze niet wist dat ze die had. Aan het einde van kracht, de pers, ademt ze luid en lang uit.

En weer neemt ze een grote inademing, houdt hem vast in het middenrif, één pers. Ditmaal vraagt de verloskundige met de pers heel zacht mee uit te ademen. Het helpt de circulatie en zet niet te veel druk op haar hoofd. In zachte pufjes ademt ze uit maar ze voelt dat met het vasthouden de kracht blijft. Tijdens deze persweeën kan ze een paar keer lucht inademen, het liefst door de neus en meepersen. Dan weer pfff.

Inmiddels intuïtief herhaalt ze dit nog vijf keer met de opvolgende weeën en dan na de laatste krachtopbouw ademt ze uit, ze huilt, ze lacht, ze verzacht, ze trilt, ze voelt zich uitgeput en tegelijk meer levend dan ooit.

Op dat moment een brul, noem het een huil, het is een grootse essentiële eerste ademteug. De eerste ademhaling van een mens vindt plaats in de eerste 10 tot 20 seconden na de geboorte. De ademhalingsspieren komen in beweging, de longen vullen zich met de eerste lucht en de baby ademt!

Zonder dat de moeder dit zich realiseerde is deze brul voor haar een teken dat ze gerust naar achter kan leunen. Langzaam transformeert haar eigen ademhaling weer naar een onbewuste vorm.

Zij heeft haar taak volbracht. Een week of 40 droeg ze dit mensje in ontwikkeling in een volledig steriele omgeving bij zich. Geheel voorzien van een eigen voedings- en zuurstofmechanisme. De baby was volledig afhankelijk van zijn moeder.

Het kleine mensje dat met een brul in deze ruimte kwam snakt volledig onbewust als eerste naar adem. Het eerste dat hij doet is een inademing waarna zijn leven hier begint.

De eerste inademing

Dit moment, het begin van een leven, het begin van een ademteug is een moment waarop we intuïtief weten hoe belangrijk adem is. En hoewel jouw geboorte wellicht anders is begonnen, was er een moment van jouw eerste ademteug. Sindsdien ben je heel vaak niet bewust geweest van je adem en op andere momenten juist weer wel. Er ontstond een verlangen in jou meer te willen weten van adem en adembewustzijn. De komende periode wordt jouw verlangen hierin vervuld en ga je aan de slag met de ademhaling van onbewust naar bewust, van fysiek naar mentaal en ervaren wat dit voor jou en je cliënten kan betekenen. Voor nu: just breathe!

‍

Deze tekst schreef ik als introductie voor de opleiding Ademcoach.